vietnam

nu al 3 en een halve week in het mooie mooie vietnam. waar moet ik beginnen... tochtje naar mekong delta, my tho en can tho. gevaren in mini bootjes door soort jungle iets, floating market gezien, vreselijke reisleider. uiteindelijk niet echt een tochtje om over naar huis te schrijven. vanaf nu ook besloten nooit meer iets met een tour te doen omdat die dingen gewoon tegenvallen.

terug in ho chi minh en volgende dag naar mui ne. mui ne, tja, we kwamen aan in het donker, geen slaapplaats of iets gereserveerd, hostels waren al vol, maar na 2 minuten lopen hadden we onze droomplek al gevonden. rang garden bungalows. dit betekende een giga bed p.p. een prive zwembad, en soort van aan het strand. tropisch kuuroord. paar nachtjes rust genomen, zwembad gelegen, red sand dunes ontdekt, kneiter verbrand geweest, fishing village bezocht, ziek met krampen op bed gelegen (sas en ik beide) en vervolgens naar dalat gegaan. vanaf nu ging alles in een rap tempo.

dalat, wat was dat even fijn. het duitsland van azie. dennebomen. hoelang heb ik al geen normale dennebomen gezien? bergen. hoelang heb ik al geen echte bergen gezien? het is daar kouder dan de rest van azie dus had ik eindelijk weer energie gevonden om dingen te doen. en dat hebben sas en ik dus ook gedaan. tandems gehuurd, rare gekke plekken van dalat ontdekt, want dalat is me een rare stad. canyoning, een hele dag van watervallen afgleiden en abseilen, van 11 meter rotsen afspringen, zwemmen, genieten van het lekkerste eten, bewegen! bewegen, dat deed ik hier te weinig.

vanaf dalat naar na thrang, een strandplaats met alleen maar russen. we zijn hier twee uur geweest voor onze volgende bus ging en het enige dat we hebben gezien is een indiaans restaurant. nieuwe verslaving ja. als ik thuis kom ga ik alleen nog maar indiaans koken. nachtbus naar hoi an genomen.

oke hoi an. dit is de stad waarom ik naar azie ben gegaan. ik had hier iets over gelezen op mn werk en was verkocht. een stadje, tussen rijstvelden. kleine straatjes alsof je in frankrijk of italie loopt maar dan met aziaten om je heen. verlicht met lampionnen en kaarsen in de avond. goedkoop kleren laten maken. vlakbij het strand. ja daarom wilde ik hier al heen vanaf ik mn eerste stap in bangkok had gezet.

sochtends kwamen we aan, stikheet vergeleken met het koele dalat. en eigenlijk precies zoals ik wist hoe het zou zijn was het ook. maar dan kneiter toeristisch. en dan komt er zo'n besef dat die lampionnetjes en lichtjes en restaurantjes er alleen maar zijn omdat er toeristen zijn. maar nog steeds een heerlijke tijd daar gehad. rijstpannekoeken gegeten, kleren laten maken, gelopen tussen de winkeltjes en lichtjes (toeristen opzij duwend). tweede dag kwam de leukste jen vanuit ho chi minh vliegen naar hoi an om vanaf dat moment vast aan ons te zitten. nog meer kleren laten maken, dronken het nachtleven van hoi an ontdekt (die tegen viel), ruzie met vietnameze man gemaakt om frietjes, aan het zwembad gelegen en vervolgens plannen gemaakt voor de laatste twee weken.

wat inhield dat we voor de eerste keer in ons leven op een scooter gingen rijden. en dan niet even een klein stukje, nee een volledige afstand van 140 km tussen hoi an en hue. hiertussen lag namelijk de hai van pass, een bergpas van 21 km lang die gewoon prachtig was. maar om hier te komen moesten we wel overleven op een scooter. dag ervoor een mini test ritje gemaakt dat prrrrima beviel en dus stonden we sochtends vroeg op om nog twee australische jongens te ontmoeten die hetzelfde gingen doen.

dit was geweldig. ik ben verkocht aan scooters. oke nee liever geen scooters, want in nederland mag je maar 45 km per uur maximaal? ik denk dat wij uiteindelijk op die kleine rommelbakjes rond de 70 zijn geweest. genieten. hai van pass was uiteindelijk prachtig. de weg ernaar toe ook, langs het strand, en de weg erna ook, tussen het drukke drukke verkeer. paar bijna doodervaringen gehad met grote vrachtwagens en bussen maar we leven allemaal nog.

in hue aangekomen volgende ochtend meteen naar phong na. dit is een national park vol met bergen en grotten en mooie dingen. een trektocht van 85 dollar geboekt met de hoop dat het echt dikke avontuur is met klimmen en grotten zwemmen en gevaarlijk alles (want dat staat in de advertentie) kregen we een vrolijk dagje van een simpele 8 km lopen beetje klimmen beetje grotjes kijken beetje zwemmen voor 10 meter in een grot. leuke dag maar niet 85 dollar waard. wel super mooie omgeving met haast niemand anders in verre omtrek behalve minority mensen.

tweede dag in dat park toch maar gekozen om achterop een stelletje vietnamezen die gevaarlijk snel door de bergen reden wat andere grotten op onszelf te ontdekken. wat begon met de paradise cave, de grootste mooiste grot die ik ooit heb gezien vol met chinezen, en wat eindigde met de dark cave waar we eerst 50 meter naartoe moesten kanoen en vervolgens in een claustrofobisch kleine tunnel liepen wat bestond uit modder. kompleet bedekt in modder en met wonden op onze voeten en benen kwamen we eruit. in tropische regen. achterop scooters. terug naar easytiger hostel om daar aan te komen snel een bus naar dong hoi te nemen, daar een paar uur wachten om nachtbus naar hanoi te pakken.

hanoi hanoi hanoi, scooters scooters scooters, en veel getoeter. drukke stad met leuke winkeltjes en... tromgeroffel... JOMA BAKERY. deze bakkerij was ook in laos en cambodja en is echt mijn favoriete plek in deze 3 maanden die ik weg ben.

1 nachtje gebleven waarvan ik beetje ziek was en sas en jen een top avond hebben gehad die halverwege onderbroken was omdat ze terug kwamen met glas in voeten die ik eruit moest halen en uiteindelijk ik ook een top avond heb gehad met ziek hoofd ''do you wanna play cards?'' hahahahaha niemand gaat dit snappen maar dit was een goede nacht.

volgende dag de beste massage die ik ooit heb gehad gekregen en daarna nachtbus naar sapa. sapa daar lopen de mensen nog in traditionele kleren en daar kan je trektochten maken. we hadden van iemand in phong na een nummer gekregen van mama chu. die liefste vrouw van vietnam. als iemand ooit nog besluit naar sapa te gaan, bel haar op: 01657256913 ''number never changes''.

opgehaald van busstation door het kleinste vrouwtje ooit. in sloom tempo (kleine beentjes hebben ze daar) naar haar dorp gelopen 14 km uit sapa. mooiste tocht ooit tussen bergen en rijstvelden. in haar huis gegeten, ontspannen, naar de leukste kerkdienst ooit gegaan en vervolgens op wat planken geslapen. volgende dag weer een mooie tocht gemaakt naar andere dorpjes en gezwommen in een rivier en terug naar sapa achterop scooters. een gebraden hondenkop gezien wat ik niet meer uit mn hoofd kan verwijderen en vervolgens weer een nachtbus terug naar hanoi. teveel nachtbussen in de weinig dagen wat ons heeft gedood. aangekomen in hanoi meteen bus naar cat ba island waar we nu zijn. 3 nachten hier om lekker te ontspannen. eindelijk. en dan over een paar daagjes vliegtuig terug naar bangkok om onze laatste maand in azie door te brengen in verdorie 40 graden. hoe? weet ik ook nog niet.

ik ga kokosnoot drinken doei