thailand

oke mensen, bereid je voor, dit wordt mijn laatste verslag van mijn reis! want.... tromgeroffel... over 3 uur ga ik in mn laatste busje in azie naar mn laatste vliegveld in azie voor mn laatste vlucht in azie.

laatste! laatste alles! gek heel gek, wordt zenuwachtig als ik eraan denk om zometeen gewoon thuis te zitten.. nederland... tja. maar, dit verslag is om jullie nog een beetje te vertellen hoe mijn laatste maandje is gegaan. terug in thailand.

na mijn vorige verslag van het eiland cat ba zijn we (jen en sas) terug naar hanoi gegaan via halong bay, beetje onrustig ritje maar uiteindelijk toch in hanoi beland. vlucht naar bangkok genomen en ja dan ben je daar voor de tweede keer.

drukte, tuk tuks, taxi's, onrust, toeristen. bangkok. niet mn meest favoriete plek. na een paar daagjes vol shoppen in luxe winkelcentrums, films in bioscoop, khaosan road, weekend market en wat andere interessante activiteiten ahum ping pong show (hier ga ik niet verder op in behalve dat de chopsticks erg indrukwekkend waren) zijn we naar ayutthaya gegaan. eigenlijk ben ik hier natuurlijk al geweest in mn eerste week, maar voor die lieve sas ga ik natuurlijk nog een keertje tempelruines bekijken. fietsjes gehuurd en rondgetourd. vervolgens de ergste nachtbus van mn leven gehad. nee echt. die bussen in vietnam zijn echt de hemel vergeleken met deze rotstoelen die niet naar achteren konden en de bus zelf die elk half uur stopt en felle lichten aandoet dit 10 uur lang.

maar uiteindelijk ook chiang mai gehaald. chiang mai, natuurlijk ook al geweest maar dat was toen te kort. dit is een heerlijke stad, op bangkok na de grootste in thailand, maar het oude gedeelte is fijn rustig. met lekkere gezonde! eettentjes, vegetarisch en organinisch. streetfood pad thai onze favoriet. bagel fried egg ons ontbijt. na drie nachten al op naar onze eerste goede onderneming rond chiang mai, ELEPHANT NATURE PARK! ja ja ja wij hebben overnacht tussen de olifanten. en ze eten gegeven, en ze gewassen, en gewoon beleefd hoe mooi maar breekbaar die enorme dieren zijn. elephant nature park is opgezet door een vrouw waarvan ik de naam ben vergeten. zij heeft een giga grond gedoneerd gekregen volgens mij waar nu zo rond de 40 olifanten leven. van mini baby schatjes naar oude sterke oma's en opa's. deze zijn gered van de olifanten industrie in thailand en omgeving. want die is niet fijn. nee ik heb beelden gezien waarvan je eigenlijk liever niet wilt dat je ze hebt gezien want het is gewoon ziek wat ze die grote levende wezens aandoen. in dit park is het dus ook niet toegestaan om te zitten op olifanten puur omdat ze daar gewoon niet voor gemaakt zijn.

na twee mooie dagen in de wildernis buiten chiang mai kwamen we terug in een stad vol militairen. ja tijdens onze fijne uitstap heeft het leger het hele land overgenomen. dit betekende een curfew, avondklok van 10 uur savonds tot 5 uur sochtends, blijkbaar geen tv en kranten en er was een paar keer gedreigd dat al het internet eruit gegooid ging worden. spannend! maar wat gebeurt er echt, alle legermannetjes gaan op de foto met toeristen. interessant.

ondanks de curfew hebben we het prrrima gehad. we zijn naar pai gegaan, een paar uur buiten chiang mai tussen alle bergen en bossen. kleinste dorpje ooit met het beste straatvoedsel ooit! ben nog nooit zo blij geweest met gegrilde maiskolven. en zoete aardappels. en al het andere duizend soorten voedsel wat beschikbaar was. zoals zuurdesembrood, wauw! en beste poached eggs ooit. eigenlijk was pai alsof je op een camping stond. chill, rustig, omgeving op scooters ontdekken zoals wat watervallen, hot springs en een prachtige canyon. leuke avonden in ons fijne hostel gehad. ''we're in elephant nature park. wer're not in elephant nature park. we're in elephant nature park. wer're not in elephant nature park. we're in... elephant... park.''

waarschijnlijk onbegrijpelijk voor vrijwel, tja, iedereen.

van pai hebben we genoten. maar in de laatste daagjes had sas hoogstwaarschijnlijk voedselvergiftigin, dag erna lag ik met koorts en voedselvergiftiging in de bus terug naar chiang mai, en een dag daarna ging het ook niet zo lekker met jen. en vanaf hier zijn onze buiken ons echt gaan pesten. vietnam waren ze ons al lichtelijk aan het irriteren, maar vanaf hier werden de buikjes gemener. toch is ons laatste weekje in chiang mai geweldig geweest met nightmarkets, ladyboyshow, jen haar verjaardag, tiger kingdom maar toch geen tiger kingdom, lekker eten en gezonde koekjes en smoothies met spirulina en bijenpollen (dat was mijn ontbijt voor een half jaar voordat ik hier kwam) en jen haar oma die wij uiteindelijk niet hebben gezien en backpack die nu uitelkaar barst van alle spullen die ik koop (opzich valt het nog mee maar op een of andere manier lukt het me toch om mijn tas echt bijna twee keer zo zwaar als die van sas of jen te maken).

ondertussen kan ik geen aziatisch eten meer ruiken of eten.

en dan, langste toch van de reis, van bangkok naar koh phayam. het stilste eiland van thailand. niet koh pha ngan, het full moon eiland. daar hadden sas en ik niet zo'n zin in. jen wel want hier komt een afscheid. na twee maanden met zn drieen gereisd te hebben eindigen sas en ik toch nog even samen terwijl jen die lieve jen hard feest en waarschijnlijk een heleboel verwondingen oploopt op het feest eiland.
na plus minus 36 uur bussen boten tuk tuks etc met een stop in bangkok komen sas en ik aan op het mooiste stilste eiland met nog een engels koppel die we in ranong hadden ontmoet waar de boot naar het eiland vertrok. dit betekent 4 nachten geweldig leven, onder de muggenbulten zitten (malaria en dengue joepie), de grootste spinnen maar mooie spinnen van mn leven gezien, met kakkerlakken in een bed slapen, geen elektriciteit behalve een paar uurtjes in de ochtend en een paar uurtjes in de avond (dus dood gaan snachts want dan doet de ventilator het niet en is het stikkend heet in zo'n mini bungalow), ruzie/meningsverschillen of het boek the hunger games een simpel of diep verhaallijn heeft, scooters die dodelijke geluiden maken maar ons wel naar alle plekjes van het eiland heeft geleid, een groep wilde apen (say whut?), twee grote leguanen, zeearenden en grote roofvogels, de mooiste strandjes, een hippy bar, pineapple pancakes en grilled cheese sandwiches, geen kokosnoten verdorie, geen engels pratende mensen ook, bodyboarden in de giga golven van de zee, op rare derrie stappen en dus uit de zee springen, een astrocartograaf ontmoeten die tom hanks gemasseerd heeft, twee lieve honden als huisdieren, muesli met mieren en ten slotte een kampvuur op het strand met zonsondergang en regen en sigaren. laatste sigaren, weer iets als laatst.

terug naar bangkok en nu zit ik hier. in het eerste hostel waar mijn reis begon. zonder sas. eergisteren aangekomen midden in de nacht na de leukste bus als afsluiting van alle nare bussen. puur omdat de mensen zo blij waren dat er toeristen aan boord zaten. oh en schreeuwende militairen die foto's van ons maken in de bus. ''beautiful''. eng. gisteren laatste inkopen gedaan en terug naar dure shoppingmall en bioscoop als goed einde voor onze reis. huilende thai naast ons die het eindliedje bizar goed mee kon zingen. en dan tja nu is sas em gepeerd, en heeft mij hier achter gelaten om een paar uur door te brengen totdat ik ook naar mijn vliegtuig kan gaan om veilig met malaysia airlines terug te vliegen. nadruk op veilig.

sas zit nu denk ik al in jakarta, indonesie, die knappe meid gaat gewoon nog een maandje door hoor. met maar 12 malaria tabletten. want ja dat adviseerde de tropendokter en zijn 5 leerlingen haar. ''where you go? jakarta I think. oooh jakarta jakarta! how long you stay? about a month in different cities. ooooh a month a month!'' leukste gesprekuurtje met dokters ooit gehad.

oke ondertussen nog 2,5 uur voordat ik vertrek naar vliegveld. dat betekent over een half uurtje denk ik een giga lunch nemen en dan nog even kinderbueno kopen en dan ben ik er klaar voor.

op naar nederland!

waar het volgens mij ook best lekker weer is dus in verhouding lijk ik helemaal niet zo bruiner? muuuh